ΚΛΕΙΔΑΡΙΕΣ

ΚΛΕΙΔΑΡΙΕΣ

Περπατώ στους δρόμους και βλέπω πόρτες κλειστές,παντζούρια κλειστά,ρολά κατεβασμένα,κάγκελα και τείχη υψωμένα...Αυτή είναι η πραγματικότητα..αυτήν τη βλέπουν όλοι.Ας μιλήσουμε όμως για τους ανθρώπους που βρίσκονται πίσω αλλά και μπροστά από αυτά...

Οι άνθρωποι , λοιπόν, που ζουν πίσω απ' αυτά είναι ευτυχισμένοι και ασφαλείς διότι μπορούν ελεύθεροι μέσα στη φυλακή τους να χτίσουν τη ζωή τους όπως αυτοί θέλουν μακρυά από τα αδιάκριτα βλέμματα των ανυποψίαστων ή και υποψιασμένων περαστικών. Μα είναι αυτό ευτυχία;;;Είναι....αν καταφέρεις σ'αυτή τη φυλακή να κλείσεις όλα όσα θεωρείς απαραίτητα για να είσαι αυτάρκης..Και συνήθως αυτά που χρειάζεσαι είναι πολύ μικρά και απλά...και όμως..τόσο δυσεύρετα.."κλειδωμένα". Αποτέλεσμα;; Άνθρωποι κλεισμένοι στους 4 τοίχους...ή μήπως στον έναν τεράστιο τοίχο;; Αυτόν που υψώνουμε εμείς οι ίδιοι...της μοναξιάς, της κατάθλιψης και της μιζέριας.

Και τώρα πάμε στους "εκτός των τειχών", στους "εκτεθειμένους".Καθημερινά βλέπεις εκατοντάδες κόσμο στο δρόμο και μιλάς με δεκάδες. Ο καθένας διαφορετικός, ο καθένας κουβαλά τη δική του πονεμένη ιστορία είτε το λέει είτε όχι. Ακούς κλάματα παιδιών, γέλια εφήβων και ιστορίες ηλικιωμένων. Παρέλειψα-δεν ξέχασα-τους ενήλικες.Όχι τυχαία. Εδώ τα πράγματα είναι πολύπλοκα. Έχω καταλήξει σε δυο τύπους ανθρώπων...οι "ανοιχτοί" και οι "κλειδωμένοι"...που στο τέλος καταλήγουν σ' ένα. Οι πρώτοι είναι αυτοί που φαινομενικά είναι πολύ ενθουσιώδεις ,κοινωνικότατοι, λαλίστατοι και αισιόδοξοι που σου δίνουν την εντύπωση οτι τα έχουν όλα λυμένα στη ζωή τους.Δεν το ψάχνεις όμως και περισσότερο, δεν σ'ενδιαφέρει.Σου αρκεί που σε παρασύρουν με την αύρα τους, σε κάνουν να ξεφεύγεις και να ταξιδεύεις. Και εκεί που έχεις ετοιμάσει τις βαλίτσες σου γι' άλλες πολιτειες και είσαι στα μισά του ταξιδιού..απότομη προσγείωση! Και καλά όταν υπάρχει προειδοποιήση...όταν δεν υπάρχει;;;Και αυτό γιατί ο "ανοιχτός" τύπος για κάποιο λόγο κλειδώθηκε. Ο λόγος συνήθως παραμένει άγνωστος..και να φανερωθεί συνήθως δε θα ναι ο πραγματικός..Και μένεις να δοκιμάζεις κλειδιά να τον ανοίξεις..Μάταια όμως..απογοητεύεσαι και κλειδώνεσαι και εσύ.

Και έχουμε τέλος τους εκ φύσεως κλειδωμένους.Απρόσιτοι,λιγομίλητοι,αντιδραστικοι..πολύ δύσκολα θα σου ανοίξουν να μπεις στον κόσμο τους αλλά αν σου ανοίξουν σημαίνει οτι αξίζεις να βρίσκεσαι εκεί.Ίσως είναι και οι καλύτεροι της υπόθεσης...οι πιο προστατευμένοι ..Και εδώ έρχονται και προστίθενται και οι πρώην "ανοιχτοί" αλλά και οι κυριολεκτικά "κλειδωμένοι" που αναφέραμε στη αρχή. 
Οπότε...σας καλωσορίζουμε στην κοινωνία των κλειδωμένων....παντού τείχη, πόρτες, κλειδαριές...φόβος να δώσεις...να δοθείς..να δεθείς..να εκτεθείς..Καλή μας διασκέδαση!

-Γι' αυτό, μωρό μου,την επόμενη φορά μη με ρωτάς γιατί είμαι κλειδωμένη...βρες τα κλειδιά...αλλά άμα με ξεκλειδώσεις να είσαι έτοιμος για τις συνέπειες..

"Για ασφάλεια κυκλωθήκαμε με τείχη και γίνανε τα τείχη φυλακή μας. "
Κώστας Ουράνης